Socializer to osoba szczególnie aktywna w komunikacji w Internecie: tak w sferze prywatnej i towarzyskiej, jak i zawodowej. Termin ten bywa jednak rozmaicie rozumiany. Pojęcie to rozpatruje się zwłaszcza w odniesieniu do przemian pokoleniowych: różnic co do tego, jak komunikuje się w social media starsze i młodsze pokolenie. Od socializerów odróżnia się osoby, które z dowolnych powodów unikają zaangażowania na Facebooku, na Instagramie czy na Twitterze. Określa się tak również osoby, które prowadzą w mediach społecznościowych działalność pożyteczną społecznie. Zgodnie z brytyjską ortografią języka angielskiego, stosuje się też zapis socialiser.
Socializer jako internetowy aktywista społeczny
Znaczenie terminu „socializer” jest płynne: często oznacza ono aktywistę społecznego działającego w Internecie, na wzór aktywistów ruchów miejskich, aktywistów ekologicznych itp. Są to więc animatorzy działalności na rzecz dobra publicznego w social media i w całym Internecie. Tak rozumiany socializer może być także facylitatorem, koordynatorem i moderatorem dyskusji prowadzonych w Internecie – tak w social media, jak i na forach internetowych. Typowe aktywności, w którą angażują się tak rozumiani socializerzy to crowdsourcing (pozyskiwanie dóbr, usług, zadań, idei i zwolenników w dużych i otwartych grupach, co umożliwiają przede wszystkim social media) i crowdfunding (finansowanie społecznościowe projektów, w tym także działalność charytatywna w Internecie).
Kiedy indziej „socializer” to pewnego rodzaju model aktywizmu w Internecie. W takim kontekście słowo to odnosi się do kompetencji i sposobów działania internetowych aktywistów. Wyróżnia się cztery takie modele:
socializer – osoba nastawiona na zdobywanie nowych członków społeczności i intensywny kontakt z nimi. W crowdsourcingu socializer nastawiony jest na zaspokajanie potrzeb całej społeczności.
learner – osoba nastawiona na zdobywanie w Internecie wiedzy i nowych wiadomości, nie tylko przez pasywne przeglądanie stron internetowych, ale także poprzez dyskusję w Internecie. Z punktu widzenia crowdsourcingu model ten wiąże się z pozyskiwaniem od zbiorowości społecznych (np. grup na Facebooku) cennych informacji.
reporter – osoba nastawiona na dostarczanie społeczności nowych, nieznanych dotąd informacji, a także nowych dóbr.
reviewer – osoba nastawiona na sprawdzanie i walidację informacji pozyskiwanych w komunikacji internetowej.
Socializer jako osoba zaangażowana w komunikację w Internecie
Socializer to także osoba, która postrzega dostępne w Internecie środki komunikacji jako podstawowe, ważniejsze niż komunikacja poza Internetem. Tak relacje osobiste, jak i zawodowe socializerzy budują więc głównie posługując się internetowymi kanałami komunikacyjnymi.
W przypadku osób starszych, są to przede wszystkim osoby wyżej wykształcone lub posiadające duże rodziny, z którymi pragną utrzymywać stały kontakt. W przypadku osób młodszych, socializerzy to przede wszystkim osoby o ekstrawertycznym profilu psychologicznym – zainteresowane zabawą, modą i bieżącymi trendami kulturowymi. Młodzi socializerzy posługują się stale komunikacją za pomocą smartfonów, odczuwając potrzebę stałego kontaktu z nowymi zjawiskami społeczno-kulturowymi. Występują u nich też silne potrzeby uczestnictwa w życiu towarzyskim. Socializer zainteresowany jest także samymi nowinkami technologicznymi, które pojawiają się w Internecie – w tym zwłaszcza nowymi usługami dostępnymi w social media oraz nowymi aplikacjami na smartfonach. Prowadzi to często do uzależnienia od Internetu, zwłaszcza od aktywności w mediach społecznościowych.
Przeciwieństwem aktywnego zaangażowania w procesy komunikacyjne za pomocą nowych technologii jest technofobia komunikacyjna – tego rodzaju lęk dotyka osoby w każdym wieku, najczęściej są to jednak osoby w wieku przedemerytalnym i emerytalnym. Socializer to często przeciwieństwo tradycjonalisty, a więc osoby, która przywiązana jest do sposobów i technik komunikacji stosowanych w latach jej młodości. Wycofanie technologiczne i wykluczenie cyfrowe dotyczą jednak również osób młodych. W przypadku wykluczenia cyfrowego, brak aktywności komunikacyjnych w Internecie wiąże się z brakiem odpowiednich umiejętności, a często także zasobów finansowych.
